Kolejne hasło słowniczka teologicznego na święto Apostołów Piotra i Pawła.
1.Co to znaczy?
Akt chrześcijańskiego heroizmu – czyn moralnie dobry, uchodzący za nadzwyczajny, w którym pojawia się wyjątkowe męstwo i gotowość poświęcenia własnego życia dla jakiegoś dobra wyższego. Cnota męstwa usprawnia człowieka do zachowania rozumnie niezłomnej postawy i przezwyciężenia strachu, a poświęcenie stanowi niejako odłączenie od świata doczesnego.
2.Co mówi nam Pismo Święte?
„Potem mówił do wszystkich: <<Jeśli ktoś chce iść ze Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa>>.” [Łk 9, 23-24] – tego rodzaju radykalizm ewangeliczny wybrzemiewa niejednokrotnie w Piśmie Świętym. Jezus wzywa tym samym do naśladownictwa, do pełnego oddania się Bogu i heroicznego poświęcenia [Łk 9, 57-61]. Należy odłączyć się od doczesnego świata i wszelkiej nieczystości na ofiarę Boga, w celu dążenia do świętości na wzór samego Chrystusa [Rz 12,1; 1 P 1, 15-16, 2 Kor 6, 17-18].
3.Ciekawostki.
- Geneza heroizmu utożsamianego z postawą bohaterską sięga języka i kultury starożytnej Grecji. Słowo „heroizm” pochodne jest terminowi herosi, odnoszącego się do grona mitycznych i półlegendarnych postaci, łączących w sobie pierwiastki natury ludzkiej i boskiej,
- Upowszechnienie się chrześcijaństwa w starożytnym Rzymie skutkowało wytyczeniem nowej formy świętości – tak zwanego „białego męczeństwa”, czyli ascetycznego życia,
- Św. Piotr zginął śmiercią męczeńską w Rzymie na Wzgórzu Watykańskim. Tradycja głosi, że na własne życzenie został ukrzyżowany głową w dół, bo mówił, że nie jest godzien umrzeć w taki sposób jak Jezus,
- Według legendy, podczas męczeńskiej śmierci (poprzez ścięcie) św. Pawła, jego głowa trzykrotnie odbiła się od ziemi, z której wytrysnęły trzy źródła wody.
4.Co przedstawia grafika?
Ukrzyżowanie św. Piotra autorstwa Guida Reniego – obraz znajdujący się w Muzeum Watykańskim. Całość, pod względem stylistyki i kolorystyki jest doskonale zharmonizowana. Malarz posłużył się silnymi efektami światłocieniowymi. Obnażył ciała dręczycieli apostoła. Kompozycja obrazu oparta jest niejako na trójkącie. Ukazuje moment podnoszenia ciała Piotra, jeszcze przed wbiciem w jego stopy i dłonie żelaznych gwoździ. Święty sięga po jeden z nich, jak gdyby w celu zwieńczenia swego żywota chrześcijańskim heroizmem. Gesty i ułożenie jego ciała świadczą o pokorze i pełnej zgodzie na śmierć.
