Jedną z najbardziej znanych definicji sakramentu jest ta, która określa nam tę rzeczywistość jako widzialny znak niewidzialnej łaski udzielanej przez Chrystusa za pośrednictwem Kościoła. Pośród siedmiu sakramentów świętych jakie mamy w Kościele katolickim możemy dokonać pewnego rozróżnienia i klasyfikacji ze względu na:
- Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego
- Sakramenty uzdrowienia
- Sakramenty w służbie wspólnoty Kościoła
Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego to swego rodzaju fundament życia chrześcijańskiego. Na jego podstawie mamy możliwość odpowiedniego wzrostu duchowego. Poprzez pojęcie sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego należy rozumieć chrzest, bierzmowanie i Eucharystię. Dziś w sposób szczególny przyjrzymy się sakramentowi chrztu świętego, który często nazywany jest również bramą wszystkich innych sakramentów lub bramą życia w Duchu Świętym. Skąd ta nazwa?
Chrzest święty to pierwszy sakrament jaki przyjmujemy w swoim życiu. Otwiera nam on dostęp do pozostałych sześciu sakramentów. Wszystkie sakramenty poza chrztem świętym są zarezerwowane dla ludzi wierzących. Chcąc wskazać skutki owego sakramentu warto wspomóc się Katechizmem Kościoła Katolickiego, który w pkt. 1213 podaje nam następujące owoce przyjęcia chrztu świętego.
KKK 1213
„PRZEZ CHRZEST ZOSTAJEMY WYZWOLENI OD GRZECHU I ODRODZENI JAKO SYNOWIE BOŻY, STAJEMY SIĘ CZŁONKAMI CHRYSTUSA ORAZ ZOSTAJEMY WSZCZEPIENIE W KOŚCIÓŁ I STAJEMY SIĘ UCZESTNIKAMI JEGO POSŁANIA: CHRZEST JEST SAKRAMENTEM ODRODZENIA PRZEZ WODĘ I W SŁOWIE.”
Istotą chrztu świętego jest wszczepienie w Chrystusa, zanurzenie w Jego męce, śmierci
i zmartwychwstaniu a dokonuje się to poprzez znaki sakramentalne składające się z materii i formy. Jako materię chrztu świętego należy wskazać wodę natomiast słowa „N. Ja Ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” utożsamiamy z formą sakramentu.
Wśród znaków towarzyszących nam udzielaniu tego sakramentu możemy wymienić obmycie w wodzie, namaszczenie krzyżmem, nałożenie białej szaty oraz zapalenie świecy chrzcielnej od paschału. Szafarzem zwyczajnym sakramentu chrztu jest kapłan lub diakon. W sytuacji wyjątkowej szafarzem nadzwyczajnym może stać się każdy kto działa w zgodzie z intencją Kościoła i zachowa materię – wodę i formę – formułę trynitarną przyzywaną nad osobą mającą być ochrzczoną.
Warto również przypomnieć, że od momentu chrztu świętego uczestniczymy w potrójnej misji Chrystusa: kapłańskiej, królewskiej i prorockiej, z którymi to związane są pewne zobowiązania, które w naszym imieniu (w przypadku chrztu dzieci) zadeklarowali rodzice i chrzestni. Od tej pory obowiązkiem każdej osoby ochrzczonej jest rozwijać swoje życie duchowe i sakramentalne a także stać się świadkiem Chrystusa Zmartwychwstałego.